Wszystko co musisz wiedzieć o pulsie dziecka

Wielu rodziców wie, że ich własny puls lub tętno powinno mieścić się w granicach od 60 do 100 uderzeń na minutę. Twoje dziecko może jednak mieć wyższe tętno. W zależności od wieku dziecka, jego puls może wynosić od 43 do 180 uderzeń na minutę.

Ponieważ częstość akcji serca maleje wraz ze wzrostem rozmiarów ciała, najwyższy puls mają niemowlęta. Tętno zwalnia w miarę wzrostu dziecka.

Wiedza o tym, jaki jest prawidłowy puls i jak go sprawdzać, może pomóc uniknąć niepotrzebnych zmartwień związanych z tętnem dziecka. Może również pomóc w rozpoznaniu wolnego lub szybkiego pulsu, gdy dziecko jest chore, i dać znać, kiedy należy zwrócić się o pomoc lekarską.

Jak zmierzyć puls dziecka

Tętno, zwane również pulsem, to liczba uderzeń serca w ciągu minuty. Puls dziecka można zmierzyć kładąc palec na jego nadgarstku, wewnętrznej stronie łokcia, boku szyi lub wierzchu stopy. Są to miejsca na ciele, w których tętnica znajduje się tuż pod skórą.

Do odmierzania czasu użyj zegara z sekundnikiem, stopera lub minutnika w telefonie komórkowym. Możesz również skorzystać z aplikacji na telefon, która mierzy puls. Często wymagają one umieszczenia palca na obiektywie aparatu w celu dokonania pomiaru, więc mogą nie być dobrym wyborem dla małych dzieci, które mają trudności z utrzymaniem się w miejscu.

Tętno spoczynkowe i docelowe tętno

Zanim przyjrzymy się temu, co jest uważane za normalne tętno, należy pamiętać, że specjaliści od zdrowia mówią o kilku różnych rodzajach tętna.

• Tętno spoczynkowe to tętno, gdy nie ćwiczysz, np. gdy oglądasz film lub czytasz książkę. To jest to, co chcesz zmierzyć u swoich dzieci.
• Docelowe tętno to idealny poziom, jaki powinno osiągnąć tętno podczas ćwiczeń. Jest ono przydatne, gdy chcesz się upewnić, że trening jest efektywny.

Normalne tętno

Tętno spoczynkowe dziecka powinno być mierzone, gdy jest ono w stanie spoczynku i nie płacze, nie biega, ani nie bawi się. Na podstawie obszernego przeglądu badań opublikowanego w czasopiśmie Lancet podano normalne zakresy tętna u dzieci od urodzenia do 18 roku życia.

Pomiary te wykonano u dzieci w spoczynku oraz u niemowląt, które są przytomne i zdrowe. Mediana jest określana jako „spoczynkowa częstość akcji serca” i stanowi środkową częstość akcji serca w całej badanej próbie.

Podczas płaczu lub aktywności fizycznej, tętno dziecka może wzrosnąć do górnej granicy normy dla jego wieku. Podobnie może ono spaść do dolnej granicy normy, kiedy dziecko śpi.

Jak widać, młodsze dzieci mają zwykle szybsze tętno niż nastolatki. Z drugiej strony, u bardzo wysportowanych nastolatków tętno spoczynkowe może wynosić od 40 do 50 uderzeń na minutę. Dzieje się tak dlatego, że ich serce nie musi pracować tak ciężko, aby poruszać krew w organizmie.

Wolne i szybkie tętno

Tętno dziecka może być normalne, szybkie (tachykardia) lub wolne (bradykardia). W niektórych formach tachykardii, takich jak częstoskurcz nadkomorowy (SVT), częstość akcji serca może wzrosnąć do ponad 220 uderzeń na minutę. Z kolei u dziecka z bradykardią częstość akcji serca może wynosić mniej niż 50 uderzeń na minutę.

Ważne jest również, aby porozmawiać z pediatrą, jeśli Twoje dziecko zawsze wydaje się być w górnej lub dolnej granicy normy. Na przykład, należy zgłosić się do lekarza, jeśli:

• Twoje dziecko jest na końcu przedziału wiekowego dla ich tętna, nawet podczas biegania i zabawy.
• Puls dziecka zawsze znajduje się w górnej granicy normy, nawet podczas snu.

Tętno przekraczające górną granicę normy może być oznaką choroby serca. Może to być również wskazówka dla istnienia innych problemów w organizmie, takich jak infekcje lub zaburzenia metaboliczne.

Każdy rodzaj nieprawidłowego rytmu serca – czy to w tempie, czy w rytmie – nazywany jest arytmią. Nie wszystkie arytmie są powodem do niepokoju. Niektóre są nieszkodliwe, ale inne mogą wymagać leczenia.

Ocena nieprawidłowego rytmu serca

Jeśli lekarz pediatra jest zaniepokojony rytmem serca dziecka, może zlecić wykonanie badań w celu sprawdzenia, czy nie występuje jakaś nieprawidłowość w pracy serca. Na przykład, oprócz pomiaru pulsu dziecka, lekarz może również sprawdzić ciśnienie krwi i zlecić wykonanie elektrokardiogramu (zwanego również EKG).

EKG pozwala lekarzowi nie tylko sprawdzić częstość akcji serca dziecka, ale także rytm lub aktywność elektryczną serca. Może ono również dostarczyć wskazówek na temat tego, czy serce jest powiększone lub pracuje zbyt ciężko.

Oprócz problemów z sercem, lekarz może również wykonać badania krwi, takie jak pełna morfologia krwi lub badanie tarczycy, w celu sprawdzenia, czy nie występują infekcje i schorzenia takie jak niedokrwistość lub nadczynność tarczycy, które mogą wpływać na rytm serca dziecka.

Podsumowanie

Zrozumienie normalnego zakresu tętna dziecka i czynników, które mogą na nie wpływać, pozwala na podejmowanie świadomych decyzji o tym, czy należy się niepokoić nieprawidłowościami.

Zwłaszcza u dzieci, w większości przypadków rytm serca lub jego nieprawidłowa częstość nie jest powodem do niepokoju. W razie jakichkolwiek pytań lub wątpliwości dotyczących rytmu serca dziecka należy skontaktować się z lekarzem pediatrą.